یک سوال همیشگی برای من این بود که چه بستری برای انتشار دانش فردی به صورت مکتوب مناسب است؟ شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام یا توییتر و یا پیام رسانهایی مانند تلگرام یا واتس اپ؟ حقیقتا هیچ یک از اینها بستری مناسب برای انتشار محتوای مکتوب به ویژه اگر طولانی باشد، نیستند. دانش فردی یک محتوای مکتوب فاخر است که معمولاً طولانی تر از متن استاندارد برای شبکه های اجتماعی و پیام رسانهاست؛ به عنوان گزیده ای از دانش، بدیهی است که مقدمه و موخره ای داشته باشد.
وبلاگها برای انتشار محتوای این چنینی هنوز هم عالی هستند. اگرچه که دیگر در ایران مد نیستند. (واقعاً چرا؟) اما در سطح جهانی این طور نیست؛ هنوز هم بیل گیتس در gatesnotes می نویسد و نه در جای دیگر. شاید دلیلش این باشد که نوشتن دشوارتر از پر کردن صوت و تصویر آن هم به روش مرسوم است. اگر هم در جایی محتوای صوتی و تصویری فاخری دیدید، تردید نکنید که مبتنی بر یک متن است.
شاید روزی هم محتواهای منتشره در این وبلاگ را در قالب صوت یا تصویر ارایه کنم که در آن صورت، انتشار آنها در شبکه های اجتماعی و پیام رسانها مفید و البته ناگزیر خواهد بود.
پی نوشت: شاید شعار بلاگ دات آر که خود را رسانه متخصصان و اهل قلم می داند، در انتخاب این بستر بی تاثیر نبوده است.
